Mosxensis II kodeksi - Codex Mosquensis II - Wikipedia

Xuddi shunday nomlangan qo'lyozma uchun qarang Mosxensis kodeksi I.
Unsiy 031
Yangi Ahdning qo'lyozmasi
Matto 1: 1-18
Matto 1: 1-18
IsmMosquensis II
ImzoV
MatnXushxabar †
Sana9-asr
SsenariyYunoncha
TopildiAtos
EndiDavlat tarix muzeyi
Hajmi15,7 sm dan 11,5 sm gacha
TuriVizantiya matn turi
TurkumV
Qo'lmehnatsevar

Mosxensis II kodeksi tomonidan belgilangan V yoki 031 (ichida Gregori-Aland raqamlash), ε 75 (fon Soden ), yunoncha noial qo'lyozmasi ning Xushxabar, sanasi paleografik jihatdan 9-asrga qadar.[1] Qo'lyozma lakunozdir.

Tavsif

Kodeksda to'rtlikning matni mavjud Xushxabar, 220 dona pergament barglarida (15,7 sm dan 11,5 sm gacha), ba'zilari bilan lakuna (Matto 5: 44-6: 12, 9: 18-10: 1, 22: 44-23: 35, Yuhanno 21: 10-fin.). Barglari joylashtirilgan oktavo.[2]

Qo'lyozma matni bitta satrda bitta satrda, har bir sahifada 28 satrda,[1] kichik va mayda harflar bilan,[2] bir xil stixometriya. Unda aksanlar mavjud, ammo tinish belgilari kam uchraydi.

Kodeks Yuhanno 8:39 ga noial harflar bilan yozilgan bo'lib, u erda uzilib qoladi va shu vaqtdan boshlab matn XIII asrdan boshlab minuskulyatsiya qo'lida davom ettiriladi.[3]

U o'z ichiga oladi Epistula ad Carpianum, Eusebian jadvallari, jadvallari galiaa (tarkib) Xushxabarlardan oldin joylashtirilgan, ammo bo'linishlar yo'q[tushuntirish kerak ] ga ko'ra galiaa (boblar). Matn faqat Ammonian bo'limlari bo'yicha bo'linadi va havolalar mavjud Eusebian Canons; u leksiya belgilariga ega.[2] Ga binoan Mattai bu bir xilda yozilgan stixometriya mehnatsevar kotib tomonidan.[4]

Qo'lyozmada bir qismi Xronologiya Thependan Gippolitus.[2]

Yuhanno 8: 39-21: 10

Matni Yuhanno xushxabari 8: 39-21: 10 yozilgan minuskula 10 ta pergament bargidagi harflar.[5]

Matn ga ko'ra bo'linadi Ammiak bo'limlari, ularning raqamlari chetga havolalar bilan berilgan Eusebian Canons. U o'z ichiga oladi Sintakarion.[2]

Minuskule matni tomonidan belgilandi Grizbax sifatida 87, tomonidan Scholz 250 ga teng.

Matn

Buning yunoncha matni kodeks ning vakili Vizantiya matn turi. Aland uni joylashtirdi V toifa.[1] Bu matnli oilaning a'zosi Oila E.[6] Uning matnga o'xshashligi bor Kampianus kodeksi.[4]

Unda matn yo'q Matto 16: 2b – 3 (zamon alomatlari).[7]

Tarix va hozirgi manzil

Ilgari qo'lyozma monastirda saqlangan Vatopedi da Atos yarim orol. 1655 yilda Moskvaga olib kelingan,[2] taklifiga binoan rohib Arsenius tomonidan Patriarx Nikon, hukmronligida Aleksey Mixaylovich Romanov (1645–1676). Qo'lyozma C.F. Mattai.[8]

U to'qnashdi Mattai 1779 yilda va 1783 yilda. 1783 yilda qo'lyozmada faqat Matto 22: 44-23: 35, Yuhanno 21: 10-fin matnlari yo'q edi.[2] Bu Mateyning eng yaxshi qo'lyozmalaridan biri edi.[4]Konstantin fon Tischendorf Matteyning asaridan foydalangan Novum Testamentum. Gregori 1868 yilda qo'lyozmani ko'rgan.[2] Qo'lyozma tekshirildi Kurt Treu.[9]

1908 yilda C. R. Gregori berdi siglum 031 unga.

Kodeks hozirda joylashgan Davlat tarix muzeyi (V. 9).[1][10]

Shuningdek qarang

Adabiyotlar

  1. ^ a b v d Aland, Kurt; Aland, Barbara (1995). Yangi Ahd matni: tanqidiy nashrlarga va zamonaviy matn tanqidining nazariyasi va amaliyotiga kirish. Erroll F. Rods (tarjima). Grand Rapids: Uilyam B. Eerdmans nashriyot kompaniyasi. p. 113. ISBN  978-0-8028-4098-1.
  2. ^ a b v d e f g h Gregori, Kaspar Rene (1900). Textkritik des Neuen Ahdlari [Yangi Ahdni matnli tanqid qilish] (nemis tilida). 1. Leypsig: JC Xinrixs Buchhandlung. p. 76. Olingan 8 dekabr 2018.
  3. ^ Bryus M. Metzger, Bart D. Ehrman, Yangi Ahdning Matni: Uning uzatilishi, buzilishi va tiklanishi, Oksford universiteti matbuoti (Oksford, 2005), p. 80.
  4. ^ a b v Skrivener, Frederik Genri Ambruz; Edvard Miller (1894). Yangi Ahdning tanqidiga oddiy kirish. 1 (4 nashr). London: Jorj Bell va o'g'illari. p. 150.
  5. ^ Gregori, Kaspar Rene (1900). Textkritik des Neuen Ahdlari. 1. Leypsig: XK Xinrixs. p. 172.
  6. ^ F. Viss, E oilasi va profil usuli, Biblica 51, (1970), 67-75-betlar.
  7. ^ UBS3, p. 61.
  8. ^ Skrivener, Frederik Genri Ambruz; Edvard Miller (1894). Yangi Ahdning tanqidiga oddiy kirish. 1 (4 nashr). London: Jorj Bell va o'g'illari. p. 224.
  9. ^ Kurt Treu Der UdSSR-da Griechischen Handschriften des Neuen Testamentlari; eine systematische Auswertung des Texthandschriften Leningrad, Moskau, Kiev, Odessa, Tbiblisi und Erevan, Texte und Untersuchungen 91 (Berlin, 1966), 235-238 betlar
  10. ^ "Liste Handschriften". Myunster: Yangi Ahd matnini tadqiq qilish instituti. Olingan 16 mart 2013.

Qo'shimcha o'qish

  • C. F. Matey, Novum Testamentum Graece va Latin, Riga, 1782–1788, IX, 265 bet, ff (V shaklida)